Zo, the day after. Ik weet niet hoe het met jullie is, maar ik heb op een of andere manier toch iets van een kater. En dat heeft niets met drank te maken. Misschien door mijn behaalde 0 punten, maar waarschijnlijk door het spel van gisteren. Tuurlijk is het knap, een punt tegen de topfavoriet. Maar ik word toch altijd verdrietig als ik Les Bleus zie spelen. Misschien heten ze zo vanwege hun karakter i.p.v. de kleur van hun shirt. The Blues is misschien beter. Alleen die kop van Deschamps al. Je moet je toch kapot schamen om met zulke voetballers zo’n speelwijze te hanteren. En dan worden ze nog geholpen ook door Stevie Wonder als VAR. Maar ook dat had niet verdiend geweest, want aanvallend was het bij ons niet veel. Kortom, dit hebben we ook weer gehad.
En wat schetst mijn verbazing? Het virtuele podium. Team Tamara en Jeffrey draaien al lang mee in de top, van Arno weten we ook wel dat hij potentieel medaillewinnaar is maar dat onze eigen normaal tegen degradatie vechtende Dennis nu op de 3e plek staat had ik zeker niet verwacht. Arno en Dennis pakten eventjes 14 punten mee.
Fijn weekend alvast!